Düşünce Girdabı-Ağlar insan dediğin
Ağlar insan dediğin. Yüklü bulutsa içi, çarpar kendini, rüzgarla göğe. Tokat gibi patlar.. Çenesinde, sessizliğine karışan damlalar. Damlalar eline, avuçlarına boşalır. Kuraklığı dinene kadar ruhuna akıtır. Güz yağmuru, kış ayazı ne geliyorsa artık gözlerinden. Tüm gelmiş geçmiş öfkesi, biriktirdiği kırılmalar, kırdığı kalpler, kırılganlığını anlamayanlar, anlamsız dargınlıklar süzülür, yanakları al al, boşluğa sığdıramadığı neyi varsa.. Gözleri takılır uzaklara elinin tersiyle siler yüzünü.. Avuçlarına bakacak cesareti bulana dek yumruk yapar iki elini.. Ne de olsa tüm kirli ve temiz sırlarını bir onlarla paylaşıp, aşmıştır, kendini.. Avuçları sessiz, sadık, tanık ve tanıdık bir dosttur, yumruklarına gizlenen.
Arzu Başarıcı
